Het AD schreef bij zijn afscheid in 2013:
De beroepsmentaliteit is mee veranderd volgens hem. “Ik vóelde me de post, wij wáren het postbedrijf. En je gezin moest daar achter staan, want je kon zomaar gebeld worden dat je nachtdienst had, of om een extra bestelling weg te brengen. Wij kenden de mensen in onze wijk, als er een verkeerd huisnummer op stond, deed ik de brief toch in de goede brievenbus, daar waren wij sterk in. Maar tegenwoordig heeft men geen binding meer met het bedrijf. Op het laatst was een derde van het personeel parttimer, die worden ook geen lid van de personeelsvereniging.''
En hij heeft eens een klassieke postbode-nachtmerrie meegemaakt. “Terwijl ik nog in opleiding was, ging er een collega met me mee naar Kedichem. Ik deed nietsvermoedend het hek bij een huis open en hij riep 'niet doen, niet doen,' maar het was al te laat. Er kwam een enorme hond op me af die me beet. En ze bijten altijd in je bil hè? Ik kon tien dagen niet werken.''
Graag vooraf aanmelden via aanmelden@dewindwijzer.nl.